يكي از نقايص اين رژيم هاي صرفا مبتني بر كالري اين است كه ناخودآگاه افراد را همانند ماشين هايي مي پندارند كه بايد يك برنامه خشك و خالي را اجرا كنند؛ در حاليكه زندگي واقعي اينقدر خشك و خالي نيست.
فردي كه رژيم مي گيرد نياز به اميد و انگيزه دارد، نياز به تنوع دارد، نياز به وقوع يك شگفتي در ميانه راه دارد، نياز دارد بداند چيزي به غير از كم خوري صرف هم وجود دارد كه بتواند سرعت كاهش وزن را مضاعف كند، رژيم بايد در ميانه راه، حسب شرايط روحي فرد، شل كن سفت كن داشته باشد، حسب شرايط روحي فرد از ساير پتانسيل ها مانند مكمل ها، ورزش هاي گوناگون، دمنوش ها و تركيبات گياهي و نظاير آن بهره ببرد، لازم است اجرايي و عملياتي و منطبق با شيوه زندگي فرد باشد و باعث افت كيفيت زندگي فرد نشود.
ما نياز داريم تا برنامه رژيم آنقدر عملي و اجرايي باشد كه مجبور نباشيم كار و زندگي مان را رها كنيم كه مثلا امروز اين غذا و فردا آن غذا را بخوريم يا فلان ساعت فلان ميوه را بخوريم و اگر اين كار را دير انجام بدهيم دنيا به هم مي ريزد و از يك پرواز مهم بين المللي جا مي مانيم!
بسياري از افراد رژيم را با كم خوري اشتباه مي گيرند. اگر موضوع به همين سادگي بود لابد همه مي توانستند با كم خوري وزن كم كنند. با همين اشتباه، بسيار از افراد ميزان مصرف غذايشان را چنان كاهش مي دهند كه از كمترين لذت خوردن- آن هم در جايي كه بيشترين لذت زندگي ما خوردن است- محروم مي مانند و بدتر هم آنكه ديگر اين افراد چيزي نمي خورند كه بتوان غذا را كمتر كرد تا بتوان وزن را كاهش داد!
كم خوري با روش كلاسيك كالري شماري تنها براي افرادي جواب مي دهد كه بسيار پرخور بوده اند و الان هم اراده لازم براي كم خوري و اجراي رژيم كالري شماري را همانند يك ربات حرف گوش كن دارا مي باشند.
رفرانس:
JPEN J Parenter Enteral Nutr. 2011 Sep;35(5 Suppl):36S-43S
Current strategies of critical care assessment and therapy of the obese patient (hypocaloric feeding): what are we doing and what do we need to do?
Kushner RF1, Drover JW