مصاحبه اي با دكتر رضا راست منش، دكتراي تخصصي علوم تغذيه ترتيب داديم كه آيا مي شود كه سايزمان كم شود، ولي وزن مان كم نشود؟. دوم، در اين حال چه بايد بكنيم؟!

آقاي دكتر راست منش لطفا شروع كنيد.

ببينيد! سه نكته اساسي را بايد در نظر بگيريم:

1. از نظر فيزيكي بافت چربي، چگالي بسيار پاييني دارد، يعني مثل بادكنك وزن بسيار كمي دارد ولي حجم زيادي اشغال مي كند.
2. دوم اينكه، عضله چگالي بالايي دارد يعني نسبت به بافت چربي خيلي متراكم تر و كم حجم تر است؛ ولي از چربي خيلي سنگين تر است.
3. سوم اينكه از نظر تقدم و تاخر زماني، اولويت بدن اين است كه وقتي با كم خوري مواجه مي شود، اول بافت چربي اش را كه برايش زايد محسوب مي شود، بسوزاند و در مرحله مياني و آخري، عضلات را بسوزاند.

وقتي فردي رژيم مي گيرد و سايز كم مي كند ولي وزنش چنداني كم نمي شود، به اين معني است كه بدن ابتدا شروع به سوزاندن چربي مي كند و اين فرد مداوما سايز كم مي كند ولي نهايتا بايد اين را در نظر بياوريم كه بدن اين فرد كه معدن تمام ناپذيرچربي كه نيست! نهايتا چربي هاي بدن به نقطه اي مي رسد و آنقدر كم مي شود كه بدن براي تامين انرژي اش در قبال كم خوري رژيمي، ناچار مي شود از عضلاتش هم استفاده كند و از اين نقطه عطف به بعد، وزن هم به سرعت كم مي شود.

آقاي دكتر آيا اين نكته خوب است يا بد است؟

طبيعتا از نظر فيزيولوژكي بسيار هم خوب است. چون وقتي سايز كم مي كنيم معني اش اين است كه پوست خودش را آرام آرام جمع مي كند تا بتواند بگنجد و شل نشود. طبيعتا اگر فردي خودسرانه با روش هاي غيرعلمي و مصرف خودسرانه بعضي قرص ها تلاش كند كه وزن كم كند، ممكن است در حين رژيم با مشكل شلي پوست رو به رو شود. وقتي سايز كم مي كنيم بايد اين حقيقت را بپذيريم كه بدن در مسير درستي است و به مجرد اينكه چربي بدن به يك نقطه خاص رسيد و كم شد، از آن نقطه به بعد بدن به سرعت شروع به كاهش وزن خواهد كرد.

آيا مي شود كه بتوان تقدم كاهش وزن و يا كاهش سايز را نسبت به هم تغيير بدهيم؟

اگر منظورتان اين است كه خودمان تعمدا كاري بكنيم كه اول وزن كم بشود و بعد سايز كم بشود بايد بگويم كه بعضا از نظر سلامتي مراجعه كننده اصلا لازم مي شود اين كار را بكنيم. براي مثال، يك وقتي هست كه هدف فرد از رژيم، بهبود روحيه است. خوب طبيعتا اين فرد احتياج دارد تا به سايز مورد نظرش برسد تا نظر اجتماعي به اعتماد به نفسي كه مي خواهد برسد. در چنين فردي، هدر دادن عضلات به قصد رسيدن به آن سايز دلخواه، هنر نيست بلكه بي هنري است. يك وقت هم هست كه مثلا فردي به دليل چاقي زياد، دچار درد زانو يا كمر درد است. طبيعتا در اين فرد كاهش سايز به تنهايي، دردي را دوا نمي كند و مشكل اصلي اين فرد وزن است و حتما بايد كاري بكنيم كه وزن فرد كم بشود.

آقاي دكتر راست منش چرا نبايد هر روز روي ترازو برويم؟

روند كاهش وزن خطي و روزانه نيست!. بعضي وقت ها بدن فرد چربي بسيار زيادي دار، طوريكه در يكي دو هفته اول رژيم، بدن عمدتا چربي مي سوزاند كه حجم دارد ولي وزن ندارد، ولي اگر با ايمان به كارمان ادامه دهيم و رژيم را رعايت كنيم، نهايتا پس از كاهش چربي بدن، در شيب كاهش وزن قرار مي گيريم و از آن نقطه به بعد، سريعا وزن كم مي كنيم ولي خوب معلوم است كه اگر هر روز دم به ساعت روي ترازو برويم اين موضوع ديگر روي ترازو ديده نمي شود كه قرار است طي چند هفته آتي قرار است وزن كم شود! و شما با اين تصور كه ديگر وزن كم نمي كنيد نا اميد مي شويد و رژيم را رها مي كنيد. در حاليكه اگر با ايمان رژيم خود را ادامه مي داديد، راس زمان برنامه ريزي شده (و نه ديرتر) به همان مقدار كاهش وزن (و نه كمتر) دست مي يافتيد! پس ترازو را فقط به صورت هفتگي استفاده كنيد و با روشي كه در بالا ياد گرفتيد، عمل كنيد.

آقاي دكتر راست منش نكته آموزشي ديگري هست كه مردم عزيزمان از آن استفاده بكنند؟

ببينيد وقتي رژيم مي گيريم بايد هدف اصلي مان را به خاطر بسپاريم كه آيا هدف ما كاهش وزن است يا كاهش سايز يا هر دو. وقتي كه دنبال سايز هستيم، حتي اگر وزن چندان هم كم نشود؛ بايد بدانيم كه اتفاقا برنده هستيم چون وزني كه باقي مانده، ‌عضله فشرده و متراكمي است كه براي ما كار مفيد فيزيكي انجام مي دهد و دليلي ندارد كه عضله را هم هدر دهيم. ولي اگر هدف مان كاهش وزن به دليل درد زانو و كمر و مشكلات مفصلي است، طبيعتا دستور كار روشن است. وقتي رژيم به طور علمي طراحي شده باشد، خيال فرد راحت است كه وزن و سايز به طور معقول و بهنگام كم مي شوند. پس وقتي رژيم مي گيريم بايد ثبات قدم داشته باشيم و به ياد بياوريم كه وزن و سلامتي روحي به هم گره خورده اند.